İçel ilinin yüzölçümü 1985 yılı verilerine göre, 15.853 km, nüfusu ise 1.034.085'tir.
İçel ilinin ilçeleri şöyledir: mersin Merkez, Anamur, Aydıncık, Bozyazı, Erdemli, Gülnar, Mut, Silifke, Tarsus.
İçel'in Tarihi ve Turistik yerleri ise; gümüşkum, Çamdüzü, Erdemli Çamlığı, Pullu, Karaekşi, Karabucak ve bahçeyeri orman içi dinlenme tesisleri, cennet ve Cehennem obrukları, Narlıkuyu Mağarası, Eshebı kehf Mağarası, Gözne, Fındıkpınarı, Namrun ve Sorgun Yaylaları, Erdemli, Silifke ve Anamurdaki Plajlar, Pompeiopolis, Tarsos, Neapolis, Korikos, Kilindria, Selevkeia, Anemurion ilk çağ kent kalıntıları, Kleopatra Kapısı, Anamur, Meydancık, Silifke, Mut ve Kız Kaleleri; Alahan Manastırı, Haghia TheklaBazilikası; Uzuncaburç; Akkale ve Gözlükule yerleşkeleri,Tarsus Ulu Camii, Lal Ağa Camii, Erdemli, Silifke, Tarsus ve Narlıkuyu mozaik müzeleri.
İçel İli, Akdeniz Bölgesinin Adana Bölümünde yer alır. Çukurova'dan Taşeli yaylasına kadar uzanan ve Akdeniz'e kıyısı olan il topraklarına Torosların en yüksek kesimi doğal sınır oluşturur. torosların, Akdeniz'e bakan güney yamaçlarında yer alan yaylarındaki yerleşim yerleri, yazın sıcaktan bunalan kıyı halkının serinlemek için çıktığı yazlıklardır. Yayla köylerinden bazılarının çevresi bağ ve bahçelerle kaplıdır.
Zengin bir tarihi olan içel, ülkemizin ve Akdeniz Bölgesinin gelişmiş illerindendir.İçel ili topraklarını orta ve batı toroslar engebelendirir. Orta toroslara bağlı Bolkar Dağları Kuzeydoğuda Niğde ve Konya illeriyle doğal sınır oluşturur. Bu dağların 3.524 metreye ulaşan Medetsiz Tepesi, ilin en yüksek noktasıdır. Orta torosların Güneydoğu uzantısını oluşturan akçalı Dağları ilin batı kesimine doğru sokulur. Akçalı Dağlarının Güney kesiminde yer alan ve hayvancılık açısından önem taşıyan yüksek düzlükler Taşeli yaylası adı ile anılır. Torosların bu iki sırasını Göksu Vadisi birbirinden ayırır.
İçel ilindeki ovaların başlıcaları; Tarsus, Silifke ve Anamur Ovaları'dır. Çukurovanın Bati kesiminde yer alan Tarsus ovası önemli bir tarım alanıdır. Silifke Ovası Göksu'nun, Anamur Ovası da Anamur Çayı ile küçük bazı akarsuların getirdiği alüvyonlarla oluşmuş önemli tarım alanlarıdır. İlin Akdeniz kıyısındaki öteki kesimlerinde bazı küçük ve dar kıyı ovaları vardır. İçel ili kıyıları açığındaki en büyük ada İncekum Burnunun Batısındaki Kargıncık (Dana) Adası'dır.
İçel İli'nin Başlıca Akarsuları; Göksu, Berdan Çayı, Limonlu Çayı, Sorgun (Alata) Çayı ve Sipahili Deresidir. İl sınırları dışında doğan Hadım Göksuyu ile Ermenek Göksuyu kollarının Mut'un güneybatısında birleşmesiyle oluşan göksu Silifke'nin Güneydoğusunda Akdeniz'e dökülür. kaynaklarını Bolkar Dağlarından alan Berdan Çayı ise Tarsus kentinin güneyinde Akdenize ulaşır. Deliburunda Akdeniz'e dökülen Seyhan ırmağı'nın aşağı çığırı, adana iliyle doğal sınır oluşturur. suyu bol olan bu akarsuyun üzerinde kurulan Silifke Anamur, Zeyne, Bozyazı, Kadıncık I ve Kadıncık II hidroelektrik santrallerinde elektrik enerjisi üretilmektedir.
İlin Akdeniz kıyısındaki akarsu deltalarında lagün adı verilen ve denizden dar bir kıyı şeridi yada kanalla ayrılmış bazı göller vardır. Bunların başlıcaları Dipsizgöl, akgöl ve Paradeniz Gölü'dür. bu kıyı gölleri balıkçılık açısından önem taşır.
Akdeniz ikliminin etkisi altında olan İçel ilinde yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır. İlin iç kesimlerindeki iklim koşulları kıyıdakine uymaz. dağlık kesimlerde kışlar çok soğuk ve kar yağışlıdır.
İçel ilinin özellikle dağlık kesimleri, gür ormanlarla kaplıdır. Dağların Akdenize bakan yamaçlarında makilikler vardır. yükseklere çıkıldıkça meşe, köknar, karaçam sedir ve ardıçlardan oluşan ormanlar vardır. Bunlardan başka alçak kesimlerdeki bataklık alanların kurutulması için bol sayıda okaliptüs ormanlarına rastlanır.
İçel İli'nin yöresel yemekleri, sıkma, biberli ekmek, humus, sarımsaklı köfte, içli köfte, sini köftesi, kısır, işkembe dolması, bumbar dolması, şırdan dolması, kömbe, kebap ve kızartma çeşitleri ile birçok salata ve sebze yemeği çeşitleri ile zengin bir mutfağa sahiptir.
Humus
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder