Kırklareli ilinin yüzölçümü, 6.550 kilometrekare olup, Nüfusu ise 1985 verilerine göre 297.098 'dir.
Kırklareli sınır illerimizden biridir. Türkiye'nin Trakya topraklarının kuzeydoğu kesiminde yer alan Kırklareli ili kuzeyde Bulgaristan'a, doğuda Karadeniz'e, güneyde Tekirdağ ve batıda Edirne illerine komşudur. Bazı kaynak ve haritalarda güneydoğuda ortak sınırı olduğubelirtilen İstanbul ilinden kısa bir kıyı parçasıyla ayrılır.
Bugünkü Kırklareli il topraklarının ilk çağdan beri hareketli bir yerleşme alanı olduğuanlaşılmaktadır. Bu yörede Traklardan kalma bazı tümülüslere rastlanmıştır. Çağlar boyunca Trakya, Balkanlar ve Anadolu'yu ele geçirmek isteyenlerinegemenlik mücadelelerine sahne olmuştur. Günümüz Kırklreli halkının önemli bir bölümü 19. Yüzyıl ile20. Yüzyıl başlarında Balkanlardan gelmiş göçmenlerden oluşur.
Kırklareli İlinin İlçeleri
Kırklareli Merkez, Babaeski, Demirköy, Kofçaz, Lüleburgaz, Pehlivanköy, Pınarhisar, Vize
 |
| Dupnisa Mağarası |
Kırklareli İlinin Tarihî ve Turistik Yerleri
Limanköy, İğneada, Kıyıköy (Midye) ve Çilingoz koyları; Dupnisa Mağarası; İncekoru ve Kavaklı Meşe korusu orman içi dinlenme yerleri; Vize Kalesi; Vize Mağara Manastırı; Midye Ayazma ve Manastırı; Hızır Bey ve Sokullu Mehmet Paşa Külliyeleri; Kadı, Beyazıd (Paşa), Kapan, Eski cami, Cerit Ali Paşa ve Gazi Süleyman Paşa camileri; Alpullu (Sinanlı), Babaeski ve Lüleburgaz (Sokullu Mehmet Paşa) köprüleri; Kadı, Kapan (Salıyeri) Kayımoğlu ve Alman çeşmeleri; Zindan ve Binoklu Hasan Baba Türbeleri.
Kırklareli Coğrafî Yapısı
Kırklareli topraklarının yaklaşık yarısı dağlık alanlar, yarıya yakını da orta yükseklikte veya alçak yaylalardır. Türkiye'nin Trakya'daki en yüksek kesimini oluşturan ve Yıldız Dağları olarak da bilinen Istranca Dağları, Kırklareli il sınırları içinde kuzeybatı-güneydoğu doğrultusunda uzanır. İlin kuzey ve doğu kesimlerini engebelendiren bu dağlık alanın en yüksek noktası, Demirköy kasabasının batısında 1.031 metreye ulaşan Mahya Dağı'dır. Kuzey yamaçları sık ormanlarla kaplı olan Istranca Dağları güneydoğuda yüksekliğini yitirerek orta ve alçak düzlüklere dönüşür. Istranca Dağları ile Karadeniz kıyısı arasında bazı yaylalar yer alır.
Kırklareli ilinin kuzey ve batı kesimlerinde yer alan ve birçok alçak tepeyle engebelenen düzlükler Ergene Havzası adıyla anılır. Bir çöküntü alanı olan Ergene Havzası, Kırklareli ilinin başlıca tarım alanıdır.
 |
| Kırklareli Vize |
İl topraklarından kaynaklanan suların bir bölümü Karadeniz'e dökülürken, bir bölümü de Karadeniz'e doğru akar. Karadeniz'e ulaşan küçük akarsulardan başlıcaları Rezve, Deringeçit ve Pabuç dereleridir. Kuzeydoğuda Bulgaristan ile ülkemiz arasındaki doğal sınırı Rezve deresi oluşturur.
İl topraklarında akan en önemli akarsu Ergene ırmağı'dır. Bu ırmağa katılan başlıca kollar Sulucak, Poyralı,Kaynarlı, Babaeski (Şeytan), ve Teke dereleridir. Tarım alanlarını sulamak ve Teke deresinin yol açtığı taşkınları önlemek amacıyla Kayalıköy Barajı kurulmuştur. Ergene Irmağı Kırklareli il sınırları dışında Meriç Irmağına dökülür.
Geniş ovalara ve fazla girinti-çıkıntıya rastanmayan Karadeniz kıyısında, bataklıklarla çevrili küçük kıyı gölleri ve doğal plajlar vardır. Bu kıyıdaki başlıca çıkıntılar İğneada ve Servi burunlarıdır.
Kıyıda yer alan başlıca doğal göller Erikli, Mert ve Sakpınar Gölleridir. Kırklareli ilindeki başlıca yapay göl ise Kayalıköy baraj gölü'dür.
 |
| Tarihi Geçit |
İklimi ve Bitki Örtüsü
Kırklareli ilinin Karadeniz'e kıyısı olan doğu kesimi ile Istranca Dağlarının ardında kalan iç kesimi iklim yönünden farklılık gösterir. Kıyı kesiminin ılıman olmasına karşılık iç kesimler kara ikliminin etkisi altındadır. Kırklareli kenti ile ilin büyük bölümünde kışlar soğuk ve kar yağışlı, yazlar ise sıcak geçer.
Kırklareli ilinin ikliminde gözlenen bu farklılık doğal bitki örtüsünü de etkiler. Istranca Dağlarının Karadeniz'e bakan yamaçları, tepelerden eteklere kadar kayın ormanları ile kaplıdır. Istranca Dağlarının güney yamaçlarının bazı bölümlerinde de rastlanan kayın ormanlarında en çok görülen bitki ormangülleridir. Dağların iç kesiminde eskiden yoğun olarak rastlanan meşe ormanları ise büyük ölçüde yok edilmiştir. Ergene havzasının doğal bitki örtüsü ise bozkır (step) görünümündedir.
 |
| Manzara |
Ekonomi
Yaklaşık yarısına yakını kasaba ve kentlerde yaşayan Kırklareli halkı geçimini daha çok tarım ve ormancılıktan sağlar. Yetiştirilen başlıca ürünler, buğday, şekerpancarı, ayçiçeği, karpuz, patates, arpa, domates, yulaf, soğan ve kavundur.
Kırklareli ilinde daha çok koyun ve sığır yetiştirilir. Hayvancılık, mandıralarda beyaz peynir, kaşar peyniri, yoğurt üretimine yönelik olarak yapıldığından et üretimi azdır. Karadeniz kıyısında yapılan balıkçılık gelişmemiş düzeydedir.
 |
| İğneada |
Istranca Dağları çevresinde yaşayan köylülerin bir bölümü bu ormanlarda mevsimlik işçi olarak çalışır. Önemli miktarda tomruk ve maden direği elde edilen bu orman alanlarında ağaçlandırma çalışmalarının yürütülebilmesi için fidanlıklar kurulmuştur.
Türkiye'nin ilk şeker fabrikası Babaeski ilçesine bağlı Alpullu köyü yakınında 19262da üretime başlamıştır.
bundan başka Kırklareli ilindeki başlıca sanayi kuruluşları un, bitkisel yağ, süt ürünleri, konserve, yem, dokuma, tarım alet ve makineleri, cam, ölçü araçları, çimento, orman ürünleri, elektrik malzemeleri, sabun, boya, kaset, kireç, tuğla ve kiremit fabrikalarıdır.
Kırklareli İlinin Yöresel Yemekleri
 |
| Kuzu Kapama |
Et ve süt ürünlerinin yanı sıra sebze ve meyve de beslenmede önemli bir yer tutar. Kaşar peyniri ve ay çiçeği üretimi yaygındır. Yörede, bağcılığa bağlı olarak içki yapımı gelişmiştir. Nohutlu ekmek, keşkek, zerde, kaymakçına, plaska, sulu kaçamak, kuru kaçamak, ısırgan böreği, külür, kapama, çoban böreği ısırgan otu çorbası yöreye özgü yemeklerdir.
 |
| Kabak Böreği |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder